فرودگاه خمینی تعطیل شد!

سوخت‌رسانی به تمامی پروازهای فرودگاه "امام خمینی تهران" که اخیرا بوی گند از آنجا به مشام می‌رسید، اعم از داخلی و خارجی، از صبح امروز متوقف شدند.

به گزارش تسنیم، مقامات ادعا کرده اند تعطیلی‌ فرودگاه به دلیل اختلاف حساب شرکت پخش فرآورده‌های نفتی و شرکت سوخت‌رسان است و اوج اختلاف دو شرکت در این بوده که حساب‌های یکدیگر را بلوکه کرده‌اند.

شرکت پخش فرآورده‌های نفتی پیش از این چندین بار به دلیل عدم پرداخت بهای سوخت دریافتی از شرکت‌های هواپیمایی داخلی، تهدید به توقف سوخت‌رسانی کرده بود. در چند سال اخیر، این تهدیدها چندبار عملی شده‌اند و در نتیجه شرکت‌های هواپیمایی بدهی‌ها را پرداخت کرده‌اند.

این‌بار اما اختلاف به جایی رسیده تا سوخت‌رسانی متوقف شود.

اوایل آبانماه روزنامه «شرق» چاپ تهران گزارشی منتشر کرده درباره بوی «ناخوشایند»ی که در مناطق صنعتی اطراف فرودگاه بین‌المللی تهران به مشام می‌رسد. این گزارش در گفت‌و‌گو با مسئولان اداره کل محیط زیست تهران تهیه شده و درباره تلاش آن‌ها برای یافتن منشأ بوی «ناخوشایند» است. البته حتماً نباید رمان «عطر» پاتریک سوسکیند را خوانده باشیم که متوجه شویم تفاوت زیادی وجود دارد بین بوی ناخوشایند با بوی گند و بوی تعفن. از گزارش چنین برمی‌آید که این بو با منشأ نامعلوم از نوع بوی گند است.

شرق می‌نویسد: «در اطراف فرودگاه که اصلی‌ترین محل ورود و خروج گردشگران و سرمایه‌گذاران خارجی به کشور است اقدام خاصی برای برطرف کردن این بو انجام نشده. البته مدیرکل محیط‌زیست استان تهران می‌گوید: شش ماهی است دنبال منشأ بوی بد می‌گردند و هنوز موفق به یافتن آن نشده‌اند.»

وقتی این سطرها را خواندم، متأسف شدم. صرف‌نظر از تلاش مسئولان محترم که تاکنون هم بی‌نتیجه مانده، این پرسش پیش می‌آید که آیا بوی گند را باید به خاطر گردشگران و سرمایه‌گذاران و به یک معنا برای «آبروداری» در برابر خارجی‌ها برطرف کرد یا به خاطر مردم و تمیزی شهر و به وجود آوردن فضای قابل سکونت؟